Wystawa plenerowa Ośrodka Wiedzy o Regionie MiP Biblioteki Publicznej w Nowym Tomyślu stworzona na bazie zdjęć zgromadzonych od mieszkańców w Nowotomyskiej Galerii Internetowej. Opracowanie merytoryczne i graficzne Grażyna Matuszak.

Plansza 10 - Kolędy i pastorałki.

Zagrzmiała, runęła w Betlejem ziemia,
Nie było, nie było Józefa w domu.

Kędyżeś, kędyżeś, Józefie, bywał?
W Betlejem, w Betlejem Dziecięciu śpiewał.

Wół, osioł, wół, osioł przed Nim klękali,
Bo swego, bo swego Stwórcę poznali.

Beczący, ryczący Panu śpiewali,
Pasterze, pasterze w multanki grali.

Ks.M.M. Mioduszewski - zbieracz i wydawca pieśni religijnych,
autor największego zbioru polskich kolęd Pastorałki i kolędy, 1843


Czas po wieczerzy wigilijnej upływał zazwyczaj na śpiewaniu kolęd. Najstarsze, znane polskie kolędy pochodzą z XV w. Jedną z nich jest chorał Anioł pasterzom mówił. Najwięcej naszych kolęd powstało w XVII i XVIIII w. Wśród nich kolędy: W żłobie leży, do której tekst napisał sam Piotr Skarga, Gdy piękna Panna syna kołysała, Jezus malusieńki, Ach ubogi żłobie, Tryumfy Króla Niebieskiego, Gdy się Chrystus rodzi, Mędrcy świata oraz uroczysta kolęda Bóg się rodzi, napisana w 1792 r. przez Franciszka Karpińskiego, która stała się symbolem polskiego Bożego Narodzenia.
W wieku XIX powstała kolęda Mizerna cicha, stajenka licha... autorstwa Teofila Lenartowicza oraz wiele innych pięknych pieśni, tworzonych przez poetów i pisarzy, księży, zakonników i kompozytorów. Kolędy w kościołach śpiewane są
do Święta Ofiarowania Pańskiego 2 lutego.

[źródło: "Polskie obrzędy i zwyczaje doroczne", "Ocalić od zapomnienia", Barbara Ogrodowska]