Nowotomyska Galeria Internetowa

Ze zbiorów Arno Krafta i Marcina Izydorka.
Pocztówkę wykonało Foto-Atelier van Overstraetena z Nowego Tomyśla. (ok. 1914)

Wszem i wobec y każdemy z osobna, komu o tym wiedzieć należy osobliwie Sukcesorom moim, wiadomo czynię Iż wieś SENKOWO puściłem na okup niniejszym Obywatelom y ieych Potomkom dziedzicznym Prawem w ten Niży opisany Sposów: …..

Tak zaczyna się przywilej Marianny Bogumiły Unrug i Ludwika Szołdrskiego z 11 listopada 1700 potwierdzający jednak wcześniejszą umowę.
Pierwotny przywilej nadał Bogusław von Unruh z Międzychodu, starosta gnieźnieński 5 lipca 1692 i tę datę można uznać za początek osadnictwa olęderskiego wokół dzisiejszego Nowego Tomyśla. Przywilej spisany został po niemiecku, a na brzegu spisano 14 nazwisk pierwszych gospodarzy i pierwotnie nazywała się po prostu Olendry. Pierwszy zapis w księgach parafii wytomyskiej można spotkać pod datą 3 maja 1693. Tego dnia została ochrzczona Elżbieta córka Franciszka i Gertrudy Derlo. Nie znamy wyznania. Pierwsi Olędrzy wyznania protestanckiego byli chrzczeni w parafii katolickiej, lecz wyznanie nie było wtedy odnotowywane.
Później wieś nazywała się Senkowo, a także Zinskowo, być może od niemieckiego słowa Zins (czynsz) oraz Friedenwalde.
Bogusław von Unruh sprzedał dobra tomyskie sprzedał w 1694 (ściślej: wymienił na inne) swojej siostrzenicy Mariannie Unrug (już wtedy wdowie Jakubie Pilchowskim) po później zamężnej Szołdrskiej. Ślub z Ludwikiem Szołdrskim wzięła w roku 1698 i wniosła dobra tomyskie w wianie.