Pocztówka ze zbiorów Marcina Izydorka.
Wyd. Seeliger
Kościół został wybudowany jako kościół ewangelicki w latach 1778 - 1780. Jego poświęcenie miało miejsce 15.10.1780 r., w obecności Feliksa Szołdrskiego - fundatora świątyni i założyciela miasta. Poświęcenia dokonał Gottfried Nickisch - pastor z Wolsztyna. W 1946 r. kościół został przejęty przez katolików i był wykorzystywany jako świątynia pomocnicza przez parafię NMP Nieustającej Pomocy w Nowym Tomyślu. Mająca obecnie tu siedzibę Parafia Rzymskokatolicka pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Nowym Tomyślu, została powołana na mocy dekretu Księdza Arcybiskupa Metropolity Poznańskiego Jerzego Stroby w dniu 20 maja 1981 r.
Kościół pierwotnie posiadał wieżę, która kilkukrotnie płonęła. Pierwszy raz pożar wieży miał miejsce kilka lat po wybudowaniu kościoła, a przyczyną było uderzenie pioruna. Drugi raz spłonęła 20 grudnia 1916 r. Pożar rozprzestrzenił się od ognia świecy około godz. 21.00. Po tym pożarze wieżę odbudowano w roku 1923. Pod koniec maja 1941 r. stwierdzono niebezpieczne dla stabilności konstrukcji rysy na ścianach. Możliwość zawalenia się mogła zagrażać nawet budynkom sąsiednim budynkom przy pl. Niepodległości nr 18 i 19 . Początkowo zakładano, że wieżę można wyremontować, lecz gdy w listopadzie 1941 r. przystąpiono do prac okazało się, że wieży nie da się uratować. 12 listopada 1941 r. starosta grodziski Iden wydał nakaz rozbiórki wieży.
[źródło: http://oledry.pl/, http://www.parafia-nspj.pl/]