Zakład powstał w 1911 r. jako firma niemiecka. Początkowo głównym profilem produkcji było suszenie płatków ziemniaczanych. Od 1927 r. firma rozszerzyła działalność o skup i przetwórstwo mleka przyjmując nazwę "Mleczarnia i Suszarnia Płatków Ziemniaczanych - Spółdzielnia z odpowiedzialnością udziałami". Przerabiano wówczas około 60 hektolitrów mleka i produkowano około 250 kg masła dziennie. Spółdzielnia zrzeszała przede wszystkim niemieckich rolników zamieszkałych w okolicach Nowego Tomyśla i była przez Niemców administrowana. Ówczesny zakład zatrudniał kilkunastu pracowników, a produkcja zaspokajała potrzeby ludności Nowego Tomyśla.
Po wojnie zdewastowany majątek spółdzielni przejęły polskie władze. Zaraz na początku lutego 1945 r. Spółdzielnia znów rozpoczęła działalność przerobową w oparciu o dostawy mleka okolicznych rolników. W styczniu 1946 r. nastąpiło połączenie Spółdzielni Mleczarskich w Nowym Tomyślu, Lwówku i Zbąszyniu, przy czym zakład lwówecki i zbąszyński stały się jednostkami pomocniczymi Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Nowym Tomyślu. W 1946 r. spółdzielnia dorobiła się dwóch koni i dwóch platform konnych oraz nowych podstawowych urządzeń mleczarskich: wirówki, pasteryzatora, drewnianej masielnicy beczkowej, które były uruchamiane za pomocą pasów transmisyjnych i pary wywarzanej w kotle parowym.
W latach 1947 do 1956 miała miejsca miejsce generalna rozbudowa i modernizacja spółdzielni. Na bazie starego budynku produkcyjnego powstaje dwukrotnie większy w kubaturze. W roku 1954 r. zlikwidowany został napęd transmisyjny na rzecz elektryczności. Zakupiono cztery samochody ciężarowe i zbudowano budynek mieszkalny z mieszkaniami na górze i garażami na parterze. W roku 1956 zbudowane zostały warsztaty mechaniczne i budynek socjalny.
W latach 1959 do 1961 ze względu na wzrost produkcji i skupu mleka zostały wybudowane od podstaw nowe oddziały produkcyjne w Kuślinie i Zbąszyniu. W latach następnych spółdzielnia była systematycznie modernizowana, wprowadzono stalowe maselnice stożkowe i ciągłą linię produkcyjną masła, linię myjącą butelki i butelkującą, zakupiono nowe urządzenia chłodnicze. W 1967 r. masło produkowane w nowotomyskiej spółdzielni otrzymało światowy znak jakości "Q". Był to pierwszy znak światowej jakości nadany produktowi mleczarskiemu. W tym samym roku nowotomyskie masło najwyższą jakość na XI Międzynarodowej Ocenie Masła w Helsinkach. Masło stało się towarem eksportowym, 80 % produkcji trafiało na rynek angielski i krajów strefy dolarowej. W tym okresie spółdzielnię wizytowali przedstawiciele firm importujących z Londynu, Tokio, czy specjaliści mleczarscy z Bułgarii i Casablanki.
W roku 1969 spółdzielnia została uhonorowana Sztandarem Przechodnim Prezesa Rady Ministrów za zajęcie I miejsca w kraju w Socjalistycznym Współzawodnictwie Pracy.
W kolejnych latach ewaluowała nazwa zakładu, i tak:
- w latach 1945-1950 nosiła nazwę Mleczarni Spółdzielczej w Paproci
- w latach 1951-1956 - była zcentralizowana i nosiła nazwę: Zjednoczenie Przemysłu Mleczarskiego w Poznaniu - Zakład Mleczarski w Nowym Tomyślu
- w latach 1957-1975 stała się znów jednostką samodzielną pod nazwą Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska
- w 1976 r. nastąpiło połączenie wszystkich spółdzielni mleczarskich w woj. poznańskim w jedną. Działalność prowadzona była pod nazwą: Wojewódzka Spółdzielnia Mleczarska w Poznaniu - Zakład Mleczarski w Nowym Tomyślu
- 1 stycznia 1981 r. decyzja rolników - członków spółdzielni została reaktywowana dawna forma i działała jako Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Nowy Tomyśl.
Wg. stanu na 31 grudnia 1979r. Spółdzielnia posiadała 6 oddziałów produkcyjnych rozmieszczonych w: Nowym Tomyślu, Buku, Grodzisku, Lwówku, Kuślinie i Wielichowie. Spółdzielnia posiadała także 21 terenowych punktów skupu mleka w: Albertowsku, Błońsku, Borui Kościelnej, Brodach, Cichej Górze, Dakowach Mokrych, Granowie, Jabłonnej, Kamieńcu, Karczewie, Kąkolewie, Konojadzie, Łękach Wielkich, Opalenicy, Rakoniewicach, Śliwnie, Wąsowie, Wilkowie Polskim, Wytomyślu, Zemsku, Zębowie.
Obecnie firma nosi nazwę Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska TOP-TOMYŚL. Produkcja oparta na tradycyjnych recepturach i wieloletnim doświadczeniu, odbywa się na nowoczesnych urządzeniach, monitorujących każdy etap produkcji i magazynowania. Dzięki doskonale rozwiniętej sieci dystrybucji, wyroby następnego dnia po wyprodukowaniu, dostarczane są do klienta. Sztandarowymi, wielokrotnie nagradzanymi produktami są: Wielkopolski Ser Smażony, jogurty naturalne i owocowe, serki z przyprawami oraz nowotomyski gzik.

[źródło: Ewa Schulc, Monografia Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Nowym Tomyślu. Praca Maturalna z geografii, Liceum Ogólnokształcące w Nowym Tomyślu, 1981; strona www. http://www.toptomysl.pl/o-nas/historia-firmy/]