Feliks Antoni Ignacy Szołdrski 

herbu Łodzia (ur. 30 maja 1736 w Kórniku, zm. 29 sierpnia 1795 w Czempiniu) – starościc i starosta łęczycki, syn posła na sejm 1730 roku z województwa łęczyckicego Stefana Macieja Szołdrskiego i jego żony Teofili z Działyńskich i wnuk Ludwika Bartłomieja Szołdrskiego. Mąż Katarzyny z Lipskich herbu Grabie. Po śmierci swej matki w 1790  r. właściciel dóbr bnińskich i kórnickich.
 

Feliks Szołdrski był jedynym dzieckiem Teofili Działyńskiej, które osiągnęło pełnoletność. Jego rodzeństwo zmarło w dzieciństwie. Został dobrze wychowany i wykształcony, po matce odziedziczył talent dobrego gospodarza. W Kórniku wybudował szkołę i szpital, a w Bninie ogrodzenie przy kościele katolickim. Po śmierci swego dziadka w 1749 r. został właścicielem Czempinia.

Poseł województwa kaliskiego na sejm konwokacyjny 1764 roku.

Był także założycielem Nowego Tomyśla, gdzie w 1778 r. erygował zbór ewangelicki. Na jego budowę ofiarował teren i materiał budowlany. Ożenił się z Katarzyną Lipską, ale małżeństwo skończyło się wkrótce rozwodem. Zmarł bezpotomnie. 

Nie ma żadnego zachowanego  prawdziwego wizerunku Feliksa Szołdrskiego. Istnieje tylko domniemany portret wirtualny, wygenerowany za pomocą platformy Kaskada przez Centrum Informatyczne Trójmiejskiej Akademickiej Sieci Komputerowej  w 2013 r. Często jest on mylnie postrzegany jako portret prawdziwy.

[Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Feliks_Antoni_Ignacy_Szo%C5%82drski ]